Ons verhaal
Wij zijn Johan en Luis. In het voorjaar van 2025 zijn we op de oude wierde van Opwierde komen wonen, in Appingedam. Al sinds we elkaar kennen droomden we ervan om ooit op een boerderij(tje) te wonen, maar we woonden in de grote stad Rotterdam. Luis groeide op in Colombia en reisde en werkte jaren in verschillende landen in Zuid Amerika voordat hij in 2018 naar Nederland kwam. Johan groeide op in Ten Boer maar verhuisde na zijn studie vijfentwintig jaar geleden al naar het westen. Een leven op het platteland zou een grote verandering betekenen en dus zetten we eerst een heel klein stapje. In 2020 kregen we de kans om een huisje te kopen op een volkstuincomplex. Op 10 minuten van het centrum van Rotterdam; zo konden we toch een beetje 'buitenleven' terwijl we de stad niet hoefden opgeven, was de gedachte. De tuin was grotendeels betegeld, maar had wel mooie bomen en heesters. Het huisje viel zowat uit elkaar van ellende. Vrijwel elk vrij moment besteedden we aan het opknappen ervan en het aanleggen van de tuin. De tegels gingen er als eerste uit. In plaats daarvan kwamen er vele planten en een kleine vijver. Het nestkastje dat we cadeau hadden gekregen was binnen de kortste keren bezet door een koolmees en de vijver was in trek bij libelles en kikkers. Een jaar later verbleven we heel de zomer in dat huisje in de tuin. Elke ochtend wakker worden met het gefluit van vogels - zelfs van een bosuil!- , je eigen sla, tomaten en wortels kweken en je verwonderen over al het leven wat zo'n kleine tuin kan bevatten. Het was genieten en onze droom naar het leven op het platteland werd er alleen maar verder door aangewakkerd. Johan besloot zich te laten omscholen en begon na een cursus ecologisch tuinontwerp met de deeltijdstudie Biodynamische Landbouw op het Warmonderhof in Dronten. Ondertussen keken we heel veel op Funda en hadden we zelfs bijna een huis gekocht in Frankrijk. Maar het ging allemaal steeds net niet door. In onze zoektocht kwamen we steeds weer uit in de provincie Groningen. In de zomer van 2024 reden we in ons gele busje naar Opwierde om weer een huis te bezichtigen ('hierna wil ik echt geen huizen meer zien', zei Luis nog). Appingedam is zo ongeveer de verste plaats binnen Nederland die je kan bedenken ten opzichte van Rotterdam, maar we waren op slag verliefd. Op de oude meesterswoning, op de wierde, op het stukje land en de mogelijkheden die het bood om een ecologische tuinderij te beginnen. Een paar maanden later konden we het daadwerkelijk kopen en begon de drukste periode van ons leven. En daar zitten we nu nog middenin. Maar.. we wonen nu echt op onze kleine boerderij. Een fantastische plek in het mooie Appingedam. En we ervaren hier nu al hetzelfde als in die volkstuin in Rotterdam. Als je met aandacht en liefde in samenwerking met de natuur een plek creëert, dan gaat het barsten van leven.
Het verhaal van Opwierde
Het verhaal van Opwierde gaat veel verder terug dan ons eigen verhaal, al zou het zomaar kunnen dat Johans voorouders ooit op deze plek zijn geweest. Volgens verschillende bronnen zou deze plek al sinds het begin van de jaartelling bewoond zijn door mensen. Opwierde is gebouwd op een wierde. De wierden ontstonden in de tijd dat er nog geen dijken waren. De zee had vrij spel en om zich te beschermen tegen overstromingen maakten mensen een kunstmatige heuvel, om droge voeten te houden! Opwierde is nu onderdeel van Appingedam maar was ooit een eigen gehucht zoals je kunt zien op oude kaarten. In Groningen heb je nog veel meer andere wierdedorpen. Vaak nog met een mooie oude kerk, net zoals hier.
Bij het aanleggen van de tuin hebben we al scherven gevonden. In de recentere geschiedenis speelden er kinderen in het weiland. We wonen namelijk in het huis wat ooit voor de hoofdonderwijzer werd gebouwd, naast het oude schooltje van Opwierde, waar nu de buurtvereniging bij elkaar komt. Uit dat tijdperk zullen de knikkers zijn die we hebben gevonden. Daar heeft een jongen of meisje destijds vast lang naar gezocht.
Het lijkt ons mooi om aandacht te geven aan de geschiedenis van deze plek en op verschillende manieren de connectie te maken met het verleden. Zo willen we een aantal oude groenterassen gaan kweken en willen we een kleine expositie maken van de vondsten op de tuin.
De Heerd
Toen de plannen voor de tuinderij concreet begonnen te worden moest er natuurlijk een naam bedacht worden. Misschien 'la Finca', Spaans voor boerderij, of 'Tuin vol leven', we wilden immers een tuinderij die vol is van leven. Toen vonden we een oude foto van het huis. Op het bordje boven de voordeur stond iets: 'De Heerd Opwierde'. De Heerd betekent 'Groningse boerderij', maar ook 'Een plek waar je thuis hoort'. Dit was een goede samenvatting van wat wij willen doen op deze plek. Een kleine boerderij beginnen maar ook een plek creëren waar je je welkom voelt. Waar je in contact kan komen met jezelf, met anderen en met de natuur. Een welkome plek voor zowel mensen als andere levende wezens. En dus was de Heerd een goede en echte Groningse naam die helemaal paste.